Tráense aquí unhas reflexións, que aínda non moi novidosas, son importantes polos persoeiros que as aportan, e porque se suman á filosofía da AGC CCT.
Moishe Pripstein, foi director de programas da “National Science Foundation US LHC participation at CERN”, e profesor no Lawrence Berkeley National Laboratory.
George Trilling foi director do Department of Physics at the University of California, Berkeley, e da Physics Division at Lawrence Berkeley National Laboratory. Foi tamén presidente da American Physical Society.
Aínda que estas reflexións están dirixidas, máis ben, ao público estadounidense, son absolutamente de recibo na situación de desamparo na que se atopa a ciencia e a tecnoloxía no noso entorno máis próximo.
A declaración en idioma orixinal pódese atopar aquí.
——————————————————————–
No medio da emoción en todo o mundo polo posible descubrimiento do longamente buscado bosón de Higgs, algunhas preguntas se teñen escoitado sobre se pagou a pena custo desa investigación.
A Física de partículas é un esforzo importante, que se ocupa da profunda curiosidade humana sobre cuestións fundamentais como a do xeito en que evolucionou o universo e por que temos masa, e que entrena a xeracións de científicos novos á vangarda da investigación.
Pero, mesmo máis que iso, a ciencia é importante porque o novo coñecemento é poder, aínda que o impacto potencial non está claro no momento do descubrimento. O desafío, xa que logo, é asegurar que se utiliza en beneficio da sociedade.
Un exemplo entre moitos, cando a teoría da mecánica cuántica se introduciu na década de 1920, pareceu non ter ningunha relación en absoluto co mundo macroscópico e polo tanto coas nosas vidas. Como una teoría física do mundo submicroscópico, a mecánica cuántica é aplicable só ao mundo de distancias moi pequenas. Pero en dúas décadas, a mecánica cuántica conduciu á invención do transistor e o desenvolvemento da electrónica do estado sólido, que domina hoxe best online casino as nosas vidas. Ninguén pudo imaxinar esas consecuencias na década de 1920.
Este é o poder da investigación pura: esperanza para o futuro.
Hoxe en día, o maior experimento de física de partículas, o Gran Colisionador de Hadróns en Xenebra, Suiza, explora unha ampla gama de temas de investigacións. Ademais do descubrimento do bosón de Higgs, o LHC está a piques acadar moitos descubrimentos inesperados. Unha nova clase de partículas, chamadas partículas supersimétricas, máis aló do modelo estándar de física de partículas? Que é a materia escura? Existen dimensións adicionais, ademáis dass tres dimensións coñecidas do espazo e a do tempo que subxacen aos nosos conceptos actuais e a nosa experiencia? Serán os dominios inexplorados da alta enerxía e as grandes masas que fai accesible o LHC os que permitan conducir ao descubrimento de principios completamente novos da natureza? Unhas décadas a partir de agora, as respostas a estas preguntas, e a outras da física de partículas e n realidade a toda a ciencia, poden traer enormes beneficios a toda a sociedade.
Como cumprimos esta promesa de futuro? En primeiro lugar, aproveitándonos da emoción que nos proporcionan hoxe tantos campos da ciencia, como é o caso da física de partículas co descubrimento dun posible Higgs e da cosmología co descubrimento da enerxía escura. Os científicos deben ser máis activos en transmitir esta emoción ao público en xeral, o que podería traducirse nun maior apoyo á investigación e o ensino das ciencias.
Se o pasado nos serve de guía, a longo prozo os fondos adicados á ciencia pagan enormes dividendos en descubrimentos e aplicacións inesperados. Logo, a pesar das incertezas económicas, se non é agora, cando?
